Στην κοσμάρα μου εδώ στα ξένα, δεν έχω και τουβού και δεν ήξερα για το "τώρα εσύ δηλαδή την είδες χορευτής ρε καραγκιόζη" (αυτοί οι ξενόγλωσσοι τίτλοι με αποσυντονίζουν). Ένα πουλάκι μου έστειλε ένα λινκ με τους 6 καλύτερους και, εκτός του ότι είναι όντως εκπληκτικοί χορευτές, βλέπω και ένα φίλο του Ρίκο! Μιλάω με το Ρίκο και μου τα εξηγεί όλα: όταν το χρυσό μου ήταν γύρω στα 20 άφησε πίσω του τις πλαστικές τέχνες και καταπιάστηκε με το χορό (που αργότερα εγκατέλειψε για την ηθοποιία - ελπίζω να το γράφω σωστά!). Και, συγκεκριμένα, με το break dance, όπου και γνωρίστηκε με τον Ζι Πι και χόρευαν μαζί. Το είχα γνωρίσει πέρσι αυτό το παιδί, είναι θεός! Εν τω μεταξύ: και οι δύο έχουν πατέρα Ιταλό, την ίδια ηλικία, ένα γιο, την προφορά και τα ίδια λάθη "στο ελλήνικα". Και φυσικά την ίδια κορμάρα :Ρ.

Βγήκε το τελευταίο μάθημα και κάνω απολογισμό: 6 στα 9 μαθήματα με ντιστίνξιον. Θα έπρεπε να μας δίνουν χρηματικό έπαθλο. Τώρα, να το χέσω.

Η σουπερβάιζορ μου είπε ότι σε ένα μήνα θα έχω τελειώσει. Και για να το λέει αυτή που είναι Κέρβερος σωστός και ξέρει και τους μεσογειακούς ρυθμούς μου, κάτι ξέρει. Γιούπι!

Πρέπει να αρχίσω να ψάχνω σπίτι στο Bath αλλά βαριέμαι να μπω στη διαδικασία.

Τα φυτά μου έχουν μεγαλώσει πάρα πολύ και η μανούλα (a.k.a. εγώ) καμαρώνει σαν το γύφτικο σκεπάρνι.

Γνώρισα τον πιο αντισεξουαλικό άνθρωπο στη ζωή μου. Υποκειμενικό είναι αυτό και το παιδί μια χαρά είναι φατσικα. Αλλά είναι τόσο έξω από τα γούστα μου που με εκπλήσει κάθε του λέξη. Μισογύνης, και καλά γαμίκουλας αλλά έχει να πηδήξει μήνες, μαμάκιας, ρατσιστής, τριχωτότατος, συντητητικός, μορφωμένος αλλά απαίδευτος, πορωμένος με τα κομματικά, παρφουμαρισμένος μέχρι ασφυξίας, χαζός, με απλοϊκούς συλλογισμούς, χωρίς επιχειρήματα αλλά εξυπνάκιας και Ελληνάρας [αυτό μάλλον εξυπανκούεται από την ΄περιγραφή ως εδώ]. Το κομπολόι προέκταση του χεριού, ο καφές πάντα ελληνικός, το τυρί πάντα φέτα, η μουσική πάντα σκυλοζεμπεκιά. Και ιδρώνει και σαν άλογο! Καλό παιδί κατά βάθος, μην κοιτάτε που τον έθαψα. Έχει πολύ καλή καρδιά αλλά κατά βάθος είναι χαζούλης και χωρίς προσωπικό στίγμα. Έτσι προσπαθεί να αυτοπροσδιοριστεί ακροβατώντας μεταξύ του "ζόρμπα δε μπεστ γκρικ καμακι α λα τραντιτσιονάλε γουιθ εν αντροβαρβατίλα να με το συμπαθιο και μιας επίμονης προσκόλλησης σε κάθε μέσο, μέτριο και μέινστριμ.
Όχι, δε θα πω όνομα. Θα πω μόνο ότι η συζήτηση μαζί του είναι πραγματικά εξτρίμ σπορ και αξίζει τον κόπο ως εμπειρία.

Τέλος, για να αλλάξω για άλλη μια φορά θέμα χωρίς κανένα συνειρμό, συνειδητοποίησα σήμερα ότι σε μια βδομάδα είναι το φάιναλ φλινγκ (το προμ μας, σα να λέμε) και πρέπει να σουλουπωθώ. Βαριέμαι να πάω για ψώνια και μια φίλη θα μου δανείσει ένα μαύρο φουστάνι που δεν έχει αποφασίσει αν είναι classy ή slutty αλλά εμένα με αρέσει. Άντε να βρίσκω παπούτσια τώρα.. Έρχεται κανείς από Αθήνα προς London ή Birmingham μέχρι τις 20 του μήνα; Γλιτώστε με από το μαρτύριο της παπουτσοαγοράς εν μέσω διπλωματικής! Έχω κάτι πέδιλα που μου είχε πάρει ο Ρίκο πέρσι το καλοκαίρι και είναι αφόρετα γιατί πού πας καλή μου με το δεκάποντο στο ελεύθερο κάμπινγκ; Τέλος πάντων, αν έρχεται κανείς ας στείλει ένα μέιλ. Αν και δεν είμαι αισιόδοξη :(

Αυτά. Με βαρέθηκα :)