<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d35407809\x26blogName\x3d%CE%9E%CE%B1%CE%BD%CE%AC+%CF%83%CF%84%CE%B1+%CE%9E%CE%AD%CE%BD%CE%B1\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dSILVER\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://ksanastaksena.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3den_US\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://ksanastaksena.blogspot.com/\x26vt\x3d-7459433259879783302', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>
Monday, April 16, 2007




Σε είδα στον ύπνο μου.
Δεν είναι η πρώτη φόρα άλλωστε.
Αλλά το όνειρο ήταν πολύ ζωντανό.
Ήρθες. Κι εγώ δε σε ρώτησα τίποτα.
Γιατί ήξερα ότι είχες έρθει για να μείνεις.
Σε περίμενα άλλωστε.
Ξαπλώσαμε μαζί στο κρεβάτι.
Σου γύρισα την πλάτη και με αγκάλιασες.
Τα πέλματά μου στα γόνατά σου.
Η ανάσα σου στην πλάτη μου.
Όπως τότε.
Και μιλούσαμε.
Δε θυμάμαι τι λέγαμε.
Θυμάμαι όμως την οικειότητα.
Αυτή τη γνώριμη γλύκα.
Τη ζεστασιά.
Μετά.. δε θυμάμαι ;)
Και μετά ξύπνησα. Πάντα έτσι δε γίνεται;
Δε λυπήθηκα που ήταν όνειρο.
Γιατί μια μέρα, θα συμβεί. Στ'αλήθεια.
Το ξέρω.
Και ξέρω ότι το ξέρεις.
Απλά δεν ξέρεις ακόμα ότι το ξέρεις.
Η μήπως το ξέρεις;
Πρώτη μου σκέψη, να σου στείλω μήνυμα.
Να σου πω "σε είδα στον ύπνο μου".
Αλλά δεν το έκανα.
Δε μπορώ να σου περιγράψω το όνειρο με λέξεις.
Τι νόημα έχει άλλωστε;
Θα σου το πω μια και καλή.
Όταν ξαπλώσουμε μαζί στο κρεβάτι.
Θα σου γυρίσω την πλάτη και με θα με αγκαλιάσεις.
Τα πέλματά μου στα γόνατά σου.
Η ανάσα σου στην πλάτη μου.
Όπως τότε.
Όπως στο όνειρο μου.
Θα περιμένω.

(~νόου κόμεντς σήμερα~)
 

Αυτά είχε να καταθέσει η ξενιτεμένη στις 3:09 AM και