Το ότι είμαι κυκλοθυμική μέχρι αηδίας το ξέρετε. Και το επιβεβαιώνω κάθε μέρα.
Πριν λίγες μέρες είχα φρικάρει με όλους και με όλα και ξαφνικά από προχτές βλέπω τα πάντα με άλλο μάτι. Τι όμορφη που είναι η ζωή!

Κατ'αρχάς ο καιρός. Μπορεί να έχει ψοφόκρυο (όταν ξυπνάω το πρωί το γκαζόν είναι άσπρο - πάγος!) αλλά δεν έχει ομίχλη ούτε βρέχει. Καταγάλανος ουρανός και ένας ήλιος, μα ένας ήλιος.. Αφού οι Άγγλοι έχουν αρχίσει να φρικάρουν! Ασυνήθιστα καιρικά φαινόμενα, καταλαβαίνετε..

Επιπλέον, έβαλα τα πράγματα σε μια σειρά σχετικά με το διδακτορικό, συμβουλεύτηκα καθηγητές, διάλεξα αντικείμενο, είμαι σε καλό δρόμο στο θέμα του supervisor, αποφάσισα οριστικά και αμετάκλητα να περάσω εδώ 3 (ίσως και 4) ακόμη χρόνια, έχω μεταφέρει ό,τι βιβλίο βρήκα πάνω στο consumer behavior, προσπαθώ να βάλω σε μια σειρά και το θέμα των εργασιών και του διαβάσματος, όλα τέλεια!

Το κερασάκι στην τούρτα: πριν από 2 ώρες μου έκαναν ντου κάτι ασιάτες συμμαθητές, φέραν και φαγητό (κινέζικο, τι άλλο;) φάγαμε, ήπιαμε κρασί, καπνίσαμε πούρα, παίξαμε μουσική, φάγαμε και γλυκάκι.. Η πλάκα είναι ότι ήρθαν ακριβώς τη στιγμή που το στομάχι μου έπαιζε γκάιντα και που σκεφτόμουν πόσο βαριέμαι να μαγειρέψω.

Το Σαββατοκύριακο θα το περάσω μεταξύ ομαδικών και ατομικών εργασιών αλλά γουστάρω άγρια! Τι έχω, γιατρέ μου;

Πολλά πολλά φιλιά!!

Υ.Γ. Πού χάθηκες ρε Μαρίκα; Δεν έβαλες ADSL; Στείλε κανένα mail να βρεθούμε στο msn! Τι τα θες τι τα γυρεύεις, ο ηλεκτρονικός αναλφαβητισμός σου καλά κρατεί :)