Σήμερα παρέδωσα την εργασία μου και είμαι πολύ περήφανη γιατί ήμουν η πρώτη! (δέχομαι συγχαρητήρια τηλεγραφήματα, άνθεα, δωροεπιταγές ή όλα τα παραπάνω) Το deadline είναι αύριο το μεσημέρι αλλά εγώ είμαι μπροστά από την εποχή μου, το γνωρίζετε δα.
Τώρα ξύνομαι αντί να τελειώσω και την άλλη εργασία, να την παραδώσω και να πάει το παλιάμπελο από κει που'ρθε. Μέχρι και ταινία είδα, την καινούρια του Γούντι και τολμώ να πω ότι με άρεσε. Βέβαια έχω την εντύπωση ότι δεν ήταν και αριστούργημα (γερνάει ο κακομοίρης) αλλά για την κατάστασή μου είναι ό,τι πρέπει!
Χτες το βράδυ λέω θα διαβάσω. Και βρέθηκα να καθαρίζω το δωμάτιό μου (λαμπίκο όμως) στις 2 τα ξημερώματα γιατί (όπως λέγαμε και με το Μιχάλη πριν λίγο) όποιος δε θέλει να ζυμώσει, πέντε μέρες κοσκινίζει. Παρενθετικά να καταθέσω ότι ο Μιχάλης είναι μεγάλη λούγγρα (μεταφορικά βρε, πού πήγε το μυαλό σου;) γιατί αυτός έθιξε το θέμα των αγάμητων συμμαθητών και δεν καταδέχτηκε να αφήσει ούτε ένα σχόλιο, μια λέξη, κάτι, για να με υποστηρίξει και να μη νομίζετε ότι τα γράφω έτσι απ'το μυαλό μου. Και το ξέρω ότι με διαβάζει.. Βρε θα βάλω μετρητή στο blog καi ποιος μεγάλος αδερφός μετά.. I will haunt you! Τέλος πάντων..
Τι έλεγα; Α ναι. Για χτες το βράδυ. Μέχρι και το βασιλικό μου κλάδεψα, του τραγούδησα, τον πότισα.. ζούμε μεγάλες στιγμές! Ψευτοδούλεψα και λίγο και τελικά έπεσα στο κρεβάτι κατά τις 4.30 και δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Κάτι οι καφέδες όλες τις ώρες, κάτι το βιολογικό μου ρολόι που ξεκουρδίστηκε με το πάρτυ.. Τι τα θέτε; Κατά τις 6 με πήρε ο ύπνος, το ξυπνητήρι έφαγε σουτ και ξύπνησα 45 λεπτά μετά την έναρξη του μαθήματος. Έφτασα σε χρόνο ρεκόρ, κατάπια και την ειρωνία που μου εξεκόντισε ο καθηγητής Τάδε ("Εσείς ήρθατε για την επόμενη διάλεξη δεσποινίς;" ρε άντε και μαμήσου πρωί πρωί, δε φτάνει που τσακίστηκα να ρθω και άφησα το ζεστό μου κρεβατάκι για να δω τα μούτρα σου, asshole)
Στο μάθημα σήμερα έζησα την πιο οικτρή παρουσίαση από καταβολής power point. Κρίμα τα παιδιά.. Α! Τώρα που το θυμήθηκα! Ένας από την ομάδα που παρουσίασε σήμερα (αυτός αν δεν το ζυγίζει το λουκουμάκι, εμένα να με χ****ς) κέρδισε ένα διαγωνισμό της motorola και πήγε στη Μαδρίτη για να δει τον αγώνα της real και να συμφάγει με το Beckham! Θου Κύριε, δηλαδή!
Τέλος πάντων, μετά το μάθημα ομαδική εργασία (κλασικά πια) όπου τσακωθήκαμε λίγο για τις core competences των mc donald's αλλά κάνω υπομονή γιατί τελειώνει και αυτή η ιστορία την Παρασκευή! Και έκτοτε, ξύνομαι. Ήρθα να ξυστώ και εδώ για να περάσει η ώρα (αυτή την αναβλητικότητά μου πρέπει να την κοιτάξω), η Μαρίκα ακόμα να μου απαντήσει για το όνειρο μου.. βιάσου παιδί μου, με καίει! Άντε μην αρχίσω να λέω για τις πίτσες (με "ι" και ουχί με "ου") που είδα στον ύπνο μου.
Αυτά. Λέτε τώρα να τα καταφέρω; Να την τελειώσω την παλιοεργασία και να κοιμηθώ ένα μεγαλοπρεπέστατο δωδεκάωρο πριν αρχίσει το μαμήσι των εξετάσεων.. (τι με έχει πιάσει σήμερα; εγώ δεν μιλάω έτσι κορίτσι πράμα!)
Σας ασπάζομαι σταυρωτά