<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d35407809\x26blogName\x3d%CE%9E%CE%B1%CE%BD%CE%AC+%CF%83%CF%84%CE%B1+%CE%9E%CE%AD%CE%BD%CE%B1\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dSILVER\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://ksanastaksena.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3den_US\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://ksanastaksena.blogspot.com/\x26vt\x3d-7459433259879783302', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>
Friday, November 10, 2006


 


Ναι, είναι μια απ'αυτές τις δύσκολες μέρες..
Λοιπόν τελικά δεν ξέρω τι με πιάνει, μια στα πάνω μου, μια στα κάτω μου και τούμπαλιν, αδιαλείπτως, άλλη δουλειά δεν κάνω, ασανσέρ η διάθεση μου λέμε!!
Τα νεύρα μου είναι μάλλον ελαφρώς πειραγμένα, ορμονικό θα είναι (μμμ.. ωραία δικαιολογία!), όχι, δεν είναι απλά μια δικαιολογία, είναι που περιμένω περίοδο μάλλον.

Άσε που έχω φρικάρει με όλες τις τρελαμένες και καρακατααγχωμένες μούρες που βλέπω γύρω μου. Σήμερα για παράδειγμα η Μις Διαχυτικότητα ήταν στη τσίτα, μιλούσε σε συχνότητες που μόνο οι νυχτερίδες και τα δελφίνια θα μπορούσαν να την καταλάβουν και γενικότερα.. δεν πάμε καθόλου καλά, εξακριβωμένο αυτό. Σε συλλογικό επίπεδο, δεν ξέρω εαν με αντιλαμβάνεστε!

Μου συμβαίνει και το εξης: αγχώνομαι κι εγώ ρε γαμώτο, και όταν αγχώνομαι αναβάλλω τις δουλειές που πρέπει να κάνω και μετά αγχώνομαι ακόμα περισσότερο. Και, γαμώ το ξεσταύρι μου, δε με θεωρούσα αγχωτικό άτομο! Αλλά, λετς φέις ιτ, μάλλον πρέπει να αναθεωρήσω.. Αν και οφείλω να μου αναγνωρίσω ότι αγχώνομαι σε κλειστό κύκλο και δεν την πληρώνουν αθώα θύματα - εντάξει, εσείς εξαιρείστε, και στην τελική όποιος δε γουστάρει κλικ στο κόκκινο Χ πάνω δεξιά, άντε μην τα πάρω τώρα και αρχίσω τα γαμοσταυρίδια - Χριστέ μου, πώς μιλάω έτσι, ας με σταματήσει κάποιος..

Δεν μπορώ, συχύστηκα. Αι συχτίρ νυχτιάτικα.
Πάω να κοιμηθώ, τουλάχιστον στον ύπνο μου περνάω φανταστικά, βλέπω και γαμώ τα όνειρα, μόνο που δεν τα θυμάμαι το πρωί να πάρει η ευχή.
Ίσως να φταίει η Θεοπούλα που με ξυπνάει κάθε μέρα.
"Το χάπι για την πίεση στις δέκα το πρωί. Το χάπι για τα έντερα το βράδυ στις εννιά".
Καληνύχτα. Αύριο πάλι.

Ελπίζω μόνο να φύγει αυτή η μαυρίλα από πάνω μου..
Και να τελειώσει επί τέλους το γαμημένο το Τερμ Ουάν.
 

Αυτά είχε να καταθέσει η ξενιτεμένη στις 12:46 AM και


4 Comments:


At 18:42, Blogger άσκεπος

This comment has been removed by a blog administrator.

 

At 12:39, Blogger ξενιτεμένη

exiled agori mou tha se maloso! nta!

 

At 16:40, Blogger άσκεπος

aman, oute plaka de shkwnei h afentikina. Xaxa!
Filia!

 

At 17:03, Anonymous Anonymous

more ego ti sikono, alloi de tha ti sikosoun.. imoun incognito tis palies kales meres, tromara mou!!
alla de mou paei i kardia na patiso to delete (k den anaferomai sto sxolio sou..)

ase pou den mporo na postaro san anthropos, de me vazei mesa o blogger beta. ma kal, giati??