Ήμουν στη βιβλιοθήκη, σε μια καμαρούλα μια σταλιά 1x1 και προσπαθούσα να με πείσω ότι είμαι απόλυτα συγκεντρωμένη στα περί ethos, deos, arete, strategy, holistic, empiricism, epistemology, ontology και άλλα τέτοια.
Και πάνω που είχα εγκαταλείψει τις απέλπιδες προσπάθειές μου, πάνω που ένιωθα τα βλέφαρά μου να βαραίνουν αργά και βασανιστικά, πάνω που το όνειρο που άφησα μισοτελειωμένο το πρωί ζωντάνευε στο ταραγμένο μου κρανίο, την άκουσα.
Μια παλιόμυγα. Αυτές που δε με αφήνουν να κλείσω μάτι τα καλοκαιριάτικα μεσημέρια, μετά τη μασαμπούκα, που κόβουν βόλτες στο γραμμωμένο μου κορμί, που με γαργαλίζουν ασυστόλως. Εκτός από αηδιαστικές, σιχαμένες και άχρηστες (και μην ακούσω τίποτα μαλακίες για οικοσυστήματα και για τα καημένα τα βατραχάκια!) είναι και πολύ σβέλτες οι άτιμες, έχουν ένα σωρό μάτια και είναι συνέχεια απίκο.
Έστρεψα τα γλαρά μου μάτια στην πηγή του εκνευριστικού ζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζ και την είδα. Πάνω στο τζάμι του παραθύρου. Πλησίασα αργά, με γατίσια βήματα, κρατώντας την αναπνοή μου. Και την καθάρισα με συνοπτικές διαδικασίες. Με συνεχάρην για τη σβελτάδα μου και την κυνηγετική δεινότητά μου και ξανακάθισα. Όχι για πολύ.
____________________
Έχω να καταθέσω ότι οι Αγγλίδες μύγες δεν έχουν καμιά σχέση με το ελληνικό μοντέλο. Δεν είμαι εγώ και γαμώ τους μυγοκυνηγούς. Αυτές φταίνε. Είναι χοντρές και τεμπέλες.
Άσε που δεν κατάλαβα από πού ξεφυτρώσαν τόσες μύγες μαζεμένες.
Το τζάμι πολύ γρήγορα γέμισε με μυγοπτώμα, κίτρινα και κόκκινα υγρά και άλλα τέτοια στομαχογυριστικά.
Βαρέθηκα και έφυγα.
Θα πάω και αύριο στη βιβλιοθήκη!
_____________________
UPDATEΜε το που ανέβασα το ποστ, ανοίγω ένα γράμμα που μου έστειλε ο πατέρας μου (πόσο μου έχει λείψει η παραδοσιακή αλληλογραφία και οι κάρτες της Μαρίκας από το Λονδίνο με σφραγίδα από το ταχυδρομείο της Ολυμπίας).
Ο γλυκός μου πατερούλης, μεταξύ άλλων ηθικοπλαστικών μηνυμάτων, γράφει:
"...γιατί δεν αρκεί μόνο το μορφωτικό επίπεδο, αλλά και
ήθος και
αρετή."
Ρε πατέρα, βαλτός είσαι κι εσύ;
Είναι αν μη τι άλλο στο πνεύμα του κεφαλαίου 2 "Strategy as Ethos"..